Kerstjens i in. (Wydanie 27 września) donoszą o 21% zmniejszeniu ryzyka zaostrzenia astmy związanego z tiotropium, wraz ze znaczną, ale niewielką poprawą natężonej objętości wydechowej w ciągu sekundy (FEV1), która była mniejsza niż minimalna klinicznie istotna różnica 230 ml.2 Uważamy, że trudno jest wyjaśnić wpływ na zaostrzenia na podstawie tak niewielkiej poprawy w zakresie dróg oddechowych, a efekt stabilizujący na zwężenie mięśni gładkich dróg oddechowych wydaje się mało prawdopodobny, zważywszy, że działanie leków rozszerzających oskrzela antagonistów muskarynowych nie jest związane z poprawą nadreaktywności dróg oddechowych.3 W innym badaniu dotyczącym dodawania tiotropium do standardowej terapii skojarzonej w ciężkiej astmie stwierdzono niewielki, ale znaczący spadek poziomu wydychanego tlenku azotu, co sugeruje możliwe działanie przeciwzapalne. 4 Kolejny możliwy mechanizm może obejmować ochronny efekt tiotropium spowodowany blokowaniem zwiększonej transmisji cholinergicznej po regulacji w dół i rozprzęganiu pr ejunkcjonalne ?2-adrenoreceptory z powodu długotrwałej stymulacji ?-agonistą (LABA), która normalnie działa jako hamulec dla transmisji cholinergicznej.5 Ten efekt ochronny sugeruje przypuszczalny synergizm między tiotropium i LABA po podaniu razem w celu dalszego zmniejszenia zaostrzeń.
Brian Lipworth, MD
Arvind Manoharan, MB, Ch.B.
Philip Short, MB, Ch.B.
University of Dundee, Dundee, Wielka Brytania
com
Dr Lipworth informuje, że jest członkiem rady doradczej Boehringer Ingelheim. Czytaj dalej Tiotropium w astmie