Tag: mysia robi mapki

W porównaniu z gołymi metalowymi stentami (BMS) stenty pierwszej generacji (DES) pierwszej generacji znacznie zmniejszają ryzyko restenozy w ciągu 1 roku od implantacji stentu. Jednak korzyść ta występuje kosztem częstszych późnych zdarzeń niepożądanych obejmujących docelową rewaskularyzację zmian (TLR) i bardzo późną zakrzepicę w stencie (ST) w ciągu 5 lat obserwacji.1-3 W dużej mierze nie wiadomo, czy ryzyko Powiązane późne zdarzenia niepożądane utrzymują się stale lub ulegają osłabieniu podczas długotrwałej obserwacji przekraczającej 5 lat.

Czytaj dalej Dziesięcioletnie wyniki kliniczne stentów uwalniających leki pierwszej generacji

Kerstjens i in. (Wydanie 27 września) donoszą o 21% zmniejszeniu ryzyka zaostrzenia astmy związanego z tiotropium, wraz ze znaczną, ale niewielką poprawą natężonej objętości wydechowej w ciągu sekundy (FEV1), która była mniejsza niż minimalna klinicznie istotna różnica 230 ml.2 Uważamy, że trudno jest wyjaśnić wpływ na zaostrzenia na podstawie tak niewielkiej poprawy w zakresie dróg oddechowych, a efekt stabilizujący na zwężenie mięśni gładkich dróg oddechowych wydaje się mało prawdopodobny, zważywszy, że działanie leków rozszerzających oskrzela antagonistów muskarynowych nie jest związane z poprawą nadreaktywności dróg oddechowych.3 W innym badaniu dotyczącym dodawania tiotropium do standardowej terapii skojarzonej w ciężkiej astmie stwierdzono niewielki, ale znaczący spadek poziomu wydychanego tlenku azotu, co sugeruje możliwe działanie przeciwzapalne. 4 Kolejny możliwy mechanizm może obejmować ochronny efekt tiotropium spowodowany blokowaniem zwiększonej transmisji cholinergicznej po regulacji w dół i rozprzęganiu pr ejunkcjonalne ?2-adrenoreceptory z powodu długotrwałej stymulacji ?-agonistą (LABA), która normalnie działa jako hamulec dla transmisji cholinergicznej.5 Ten efekt ochronny sugeruje przypuszczalny synergizm między tiotropium i LABA po podaniu razem w celu dalszego zmniejszenia zaostrzeń.
Brian Lipworth, MD
Arvind Manoharan, MB, Ch.B.
Philip Short, MB, Ch.B.
University of Dundee, Dundee, Wielka Brytania
com
Dr Lipworth informuje, że jest członkiem rady doradczej Boehringer Ingelheim. Czytaj dalej Tiotropium w astmie

Przeszczepianie wysepek może przywrócić euglikemię i wyeliminować ciężką hipoglikemię u pacjentów z cukrzycą typu 1.1 Ograniczenia przeszczepienia wewnątrzwątrobowego wysepki obejmują ograniczoną objętość przeszczepu, krwawienie z umieszczeniem przeszczepu, ekspozycję na wysokie poziomy leków immunosupresyjnych po transplantacji i wyzwalanie natychmiastowej odpowiedzi zapalnej za pośrednictwem krwi.2 Sieć komórkowa ma gęstą unaczynioną powierzchnię do implantacji wysepek, drenuje do systemu portalowego i jest łatwo dostępna.3,4 Opowiadamy o 43-letniej kobiecie z 25-letnią historią cukrzycy typu 1. Jej waga wynosiła 53,4 kg (117,7 funta), a jej wskaźnik masy ciała (waga w kilogramach podzielona przez kwadrat wysokości w metrach) wynosiła 21,5. Otrzymywała insulinę w średniej (? SD) dziennej dawce 32,9 ? 1,3 jednostki. U tej pacjentki cukrzyca była powikłana nieświadomością hipoglikemii i epizodami ciężkiej hipoglikemii. Stymulowany poziom peptydu C był mniejszy niż 0,3 ng na mililitr (<0,1 nmola na litr), a poziom glikowanej hemoglobiny wynosił 6,8%. W ramach trwającego badania (alogeniczne komórki wysepek przeszczepione na numer Omentum; ClinicalTrials.gov, NCT02213003), pacjent przeszedł transplantację wysepek do sieci. Czytaj dalej Bioinzynieria wewnatrzjadrowej trzustki

Wyniki badania bez obciążenia sercowo-naczyniowego (SAVE) opisanego przez McEvoy et al. (Wydanie 8 września) daje możliwość zastanowienia się nad historią szklanki, która jest w połowie pełna. Badanie pokazuje, że jeśli dana osoba nie przylega do ciągłego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych (CPAP) przez średni czas trwania 3,3 godziny na dobę, nie powinna oczekiwać korzyści w odniesieniu do zapobiegania wtórnym złożonym końcoworaczkom sercowo-naczyniowym. Bezdech senny ma główne uwarunkowania genetyczne, a więc populację badawczą z udziałem głównie azjatyckich osób (64%), które nie są otyłe (średni wskaźnik masy ciała [waga w kilogramach podzielona przez kwadrat wysokości w metrach], 29) i którzy bezobjawowa choroba umiarkowana do ciężkiej (wskaźnik bezdechu i spłycenia [liczba przypadków bezdechu lub stanu bezdechu na godzinę snu], 29) to populacja, z której należy ostrożnie dokonywać ekstrapolacji. Może również występow ać efekt kohorty, ponieważ kohorta o średniej wieku 61 lat może stanowić populację ocalałych o niższych wskaźnikach zdarzeń niż wśród młodszych kohort. Wreszcie, dobrze wiadomo, że kontrole w badaniu obejmującym pacjentów otrzymujących standardową opiekę faktycznie otrzymują lepszą opiekę niż te w badaniach obserwacyjnych. Czytaj dalej CPAP w obturacyjnym bezdechu sennym

Ludvigsson i in. (Wydanie z 16 lutego) przedstawia wyniki badania DIAGNODE-1 (GAD-Alum [Diamyd] w węzłach chłonnych w połączeniu z witaminą D w cukrzycy typu 1). Naukowcy odkryli, że wstrzyknięcie dekarboksylazy kwasu glutaminowego w formie ałunu (GAD-ałun) do węzła chłonnego pachwinowego plus podawanie doustnej witaminy D było związane z zachowaniem pozostałej funkcji komórek beta i zmianami markerów immunologicznych u pacjentów z cukrzycą typu . Chociaż autorzy wprowadzają interesujące nowe podejście, ich dane, jak przedstawiono, nie wspierają odpowiednio ich wniosków. W skrócie, autorzy nie dostarczają danych statystycznych na poparcie stwierdzeń dotyczących stabilnego poziomu peptydu C u pacjentów. Nie dostarczają one również surowych danych, aby wesprzeć ich opisy zmian w markerach immunologicznych i nie omawiają w odpowiedni sposób, w jaki sposób dobrani historycznie pacjenci z poszczególnych badań2-4 zostali wybrani jako grupa poró wnawcza. Czytaj dalej Wiecej o wstrzyknieciu limfatycznym autoantygenu w cukrzycy typu 1

Rejestracja, losowanie i leczenie. Spośród 326 pacjentów poddanych badaniu przesiewowemu 265 spełniało kryteria kwalifikacji i przeszło randomizację w ciągu 8 tygodni po otrzymaniu ostatniej dawki chemioterapii opartej na związkach platyny. Pacjenci mogli kontynuować przyjmowanie olaparibu lub placebo do czasu progresji choroby lub tak długo, jak korzystali z leczenia i nie spełniali kryteriów zaprzestania leczenia (tj. Obserwowaliśmy pacjentów aż do progresji choroby, niezależnie od tego, czy leczenie przerwano, czy też opóźniono lub czy wystąpiły odstępstwa od protokołu (tj. Trwająca grupa badana). GCIG oznacza Gynecologic Cancer InterGroup. Czytaj dalej Leczenie podtrzymujące Olaparib w raku jajnika nawracającym na platynę AD 2

Zarówno migotanie przedsionków, jak i przewlekła choroba nerek zwiększają ryzyko udaru i ogólnoustrojowej choroby zakrzepowo-zatorowej. Jednak te zagrożenia i skutki leczenia przeciwzakrzepowego nie zostały dokładnie zbadane u pacjentów z obydwoma chorobami. Metody
Korzystając z duńskich rejestrów krajowych, zidentyfikowaliśmy wszystkich pacjentów wypisanych ze szpitala z rozpoznaniem niezastawkowego migotania przedsionków w latach 1997-2008. Ryzyko udaru lub ogólnoustrojowej choroby zakrzepowo-zatorowej i krwawienia związanego z przewlekłą niewydolnością nerek w stadium końcowym oraz ze schyłkową chorobą nerek chorobę nerek (tj. chorobę wymagającą terapii nerkozastępczej) oszacowano za pomocą zależnych od czasu analiz regresji Coxa. Ponadto porównano wpływ leczenia warfaryną, aspiryną lub oboma pacjentami z przewlekłą chorobą nerek z efektami u pacjentów bez choroby nerek. Czytaj dalej Udar mózgu i krwawienie w migotaniu przedsionków z przewlekłą chorobą nerek

Populacyjne ryzyko udaru niedokrwiennego lub zatorowości systemowej związane z subklinicznymi tachyarytmiami przedsionków przed upływem 3 miesięcy wynosiło 13%, co jest podobne do przypisanego ryzyka udaru związanego z klinicznym migotaniem przedsionków zgłoszonym przez badaczy Framingham6. Wyniki naszych badań sugerują, że ryzyko wystąpienia udaru było większe, gdy epizody podklinicznych tachyarytmii przedsionkowych trwały dłużej, ale do tej analizy nie uzyskano wystarczających wyników. W naszym badaniu nie analizowano również zdarzeń wykrytych przez urządzenie, trwających 6 minut lub krócej, co często występowało i może mieć znaczenie kliniczne. Ryzyko udaru z wykrytą przez urządzenie tachyarytmią przedsionkową było modulowane przez profil ryzyka pacjenta w odniesieniu do udaru. Gdy pacjent miał wynik CHADS2 większy niż 2, ryzyko udaru niedokrwiennego lub zatoru systemowego związanego z subkliniczną tachyarytmią przedsionkową wynosiło prawie 4% rocznie. Ponad połowa pacjentów otrzymywała aspirynę w punkcie wyjściowym, a 18% pacjentów z subklinicznymi przedsionkowymi tachyarytmiami otrzymywało antagonistę witaminy K podczas okresu obserwacji. Czytaj dalej Subkliniczne migotanie przedsionków i ryzyko udaru mózgu AD 5

W przypadku analiz ograniczonych do kobiet modele wielowymiarowe dodatkowo skorygowano w przypadku hormonalnej terapii zastępczej po menopauzie (kobiety przed menopauzą i kobiety po menopauzie, które nigdy nie stosowały, wcześniej stosowane lub obecnie stosowały terapię zastępczą hormonalną) i nie uwzględniały płci. W przypadku analiz ograniczonych do mężczyzn modele wielowymiarowe również nie uwzględniały płci. Użyliśmy najnowszych informacji dla wszystkich współzmiennych. Aby porównać związek pomiędzy stosowaniem kwasu acetylosalicylowego a ryzykiem wystąpienia raka okrężnicy i odbytnicy w odniesieniu do ekspresji COX-2 w nowotworach, wykorzystaliśmy analizę ryzyka konkurencyjnego, która wykorzystuje metodę powielania metodą Coxa. 309,30 Metoda ta pozwala na oszacowanie odrębnej regresji współczynniki dla stosowania kwasu acetylosalicylowego stratyfikowane w zależności od rodzaju wyniku (np. Czytaj dalej Aspiryna i ryzyko raka okrężnicy i odbytnicy w związku z ekspresją COX-2 ad 5